یک آیه یک نکته(۷)
بسم الله الرحمن الرحیم
یک آیه یک نکته(۷)
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می کنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند].۱۸۶
۱. در این آیه مورد بحث محور کلام بر روی دعا کردن است، بنابر آنچه در تفاسیر آمده، این آیه در پی سوال در مورد چگونگی دعا و عبادت با خداوند، مطرح شده است که طی آن، این آیه نازل شد بر پیامبر و خداوند فرمود؛ که وقتی بندگانم از تو درباره من سوال می پرسند بگو که من به آنها نزدیک هستم.
۲. نکته جالب در این آیه این است که
خداوند در این آیه، هفت مرتبه به ذات خود اشاره می فرماید و هفت بار هم به بنده ی خود. و این نهایت اتصال و محبت بین خدا و بنده را می رساند.
۳.امام جعفر صادق علیه السلام هم در مورد دعا می فرماید؛ دعا کلید بخشش خداوند است و وسیله رسیدن به هر حاجتب هست و نعمت هایی در نزد خداوند وجود دارد که جز با دعا کردن به انسان داده نمی شود و هر دری را بکوبید عاقبت آن در باز خواهد شد.
۴. سوال آیا دعا به این معنی است که از علل و اسباب طبیعی دست بشوییم و تنها دست به دعا برداریم؟
پاسخ ؛خیر بعد از اینکه نهایت تلاش و زحمت را در یک کاری انجام دادیم، و در نهایت دستمان از هر طرف کوتاه شد دست به دعا برمی داریم.
۵. سوال آیا دعا کردن منافی با رضا و تسلیم شدن در برابر خداوند است ؟
پاسخ ؛خیر، انسان به وسیله دعا کردن شایستگی لازم را برای دریافت فیض بیشتر از سوی خداوند را کسب می کند.و کوشش برای دریافت شایستگی بهتر و تکامل بیشتر نوعی تسلیم شدن در برابر قوانین آفرینش محسوب می گردد و از طرفی ذات دعا کردن خودش نوعی خضوع و خشوع و تسلیم در برابر خداوند است.
۶. سوال ؛ آیا دعا کردن دخالت کردن در کار خداوند است؛
پاسخ ؛خیر، مواهب و نعمت های الهی بر اساس استعدادها و لیاقت های آدمی تقسیم و به او داده می شود و بر اثر دعا کردن انسان ظرفیت بیشتری، برای کسب این نعمت ها از سوی خداوند را پیدا می کند. از این روست که امام صادق علیه السلام فرمود؛ در نزد خداوند مقاماتی است که کسی جز بدون دعا و درخواست به آن نمی رسد.
📚خلاصه مباحث تفسیر آیت الله مکارم شیرازی
#به_قلم_خودم