یاری گر شهید ابراهیم هادی

#به_قلم_خودم
#مدیون_شهدا
باسلام.
از تمام خواهرانم که کلیپ مربوط به رقیه ی زمان را دیدند و ناراحت شدند به عشق حضرت رقیه خاتون التماس دعا دارم.
ولی ببخشید اگه ناراحت شدید.
خواستم بگم ما تا آخر عمر مدیون تمامی شهدا و خانواده هایشان هستیم.خصوصا شهدای مدافع حرم که دوتا، بعضا سه و بیشتر بچه گذاشتند و رفتند…خیلی عجیب اعتقاداتی داشتند…
پدر شهید بابک نوری تعریف می کنه که من و بابک یه صمیمیت خاصی داشتیم و تا آخرین لحظه نتوانستیم از هم خداحافظی کنیم…و همدیگر و بغل کنیم 😭 این رو می گفت و شدید گریه می کرد…یک عشق خاصی…از نوع عشق اباعبدالله و حضرت علی اکبر علیه السلام…
یا دختر شهیدی که روز اول مدرسه به جای آغوش پدر …روی قبر پدر می خوابد و…😭

بله آنها رفتند و جانشان را نثار اسلام کردنددر حالیکه تکیه کلامشان خواهرم حجاب بود…، تا دختران و زنان سرزمینم ایران خیلی راحت با موهای افشان و دامن و…در خیابان ها تردد کنند و ککشونم نگزه و به ریش من و شمام بخندن و…
آدم اگر هزار بار بمیرد و اینجور خورد شدن فرهنگ اسلامی اش را ببیند…باز هم کم است 😭
به خداوندی خدا…مدیون اشک های فرزندان و همسران و مادران شهداییم…

بسم رب الرقیه(سلام الله علیها )
#به_قلم_خودم
#یارقیه
#یاحسین

من در مورد رقیه ی زمان این کلیپ رو دیده ام…شاید شما هم دیده باشید…
ولی این مورد دختر شهید مدافع حرم از فاطمیون خیلی دلها رو سوزونده…

با این دختر شهیده هم می شود…متوسل به حضرت رقیه سلام الله علیها شد…
دختری که از گوینده ای در یه مجلس نحوه ی شهادت باباش رو می شنوه و میاد خونه و …

گرچه آن طفل سه ساله تاب درو پیکرنداشت
تاب سیلی داشت،تاب دیدن آن سرنداشت
تا سر بابا در آغوشش گرفت آن نازنین
برلب اولب گذاشت وازلبش لب بر نداشت

🪴آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی
حاجت های بزرگ خودتان را از آقازاده ‌های کوچک امام حسین، حضرت علی اصغر و حضرت رقیه علیهم السلام بگیرید.

#شهید مدافع حرم
#شهید حسین معز غلامی 🕊
هر وقت کسی جایی گیر میکرد یا مشکلش حل نمی شد؛
حسین بهش میگفت:
اگه جایی گیر کردی یه تسبیح بردار و ذکر الهی به رقیه بگو بی بی خودش حل میکنه…

هو الرحمان
#به_قلم_خودم
#نذر_احسان

قبل از جنگ دوازده روزه یک روزی با خانواده رفتیم به امامزاده نزدیک شهرمان بعد از زیارت دیدم پسر کوچولوها و دختر کوچولوهایی که آنجا بودند، با شادی فراوان هر کدام یک جوجه ی رنگی به دست گرفته اند و به سوی مادرشان می روند و با خوشحالی زایدالوصفی نشان می دهند… زیاد متوجه نشدم ، با خودم فکر کردم خب اینجا.. جای جوجه آوردن است، مگه…؟؟؟بعد اتمام زیارتم، وقتی به حیاط امامزاده، رفتم دیدم یک مرد و زن جوانی داخل کیسه ای جوجه های رنگی را در آن جای داده اند …انگار داشتند، جوجه احسان می کردند😁 شاید هم نذرشان برآورده شده بود، نمی دانم…
سرم را انداختم پایین تا ما را نبینند ولی آخرش به ما هم تعارف کردند و من چون نمی توانم نگهداری کنم… نگرفتم…

با خودم فکر کردم بله درست است که انسان اگر بتواند اگر کسی را خشنود کند و بخنداند و از ته قلب شادش کند خداوند گره از کارهایش می گشاید استاد قرائتی یک تکیه کلامی دارند و آن اینکه گره باز کن تا گرهت باز شود و این جا هم بخندان تا گره ت باز شود..‌. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «هر کس مؤمنى را شاد کند مرا شاد کرده وهر که مرا شاد گرداند، خداوند را خشنود کرده است».
و خوشنودی خدا وند…به تمام ارض و سماء و تمام حاجات و…می ارزد…

بسم الله النور
#به_قلم_خودم
#شهادت_امام_حسین
#روضه

معرفی روضه ی خانگی (تلفنی)
این روز ها که مصادف با ایام عزاداری سید و سالار شهیدان است، می دانم که همه دوست دارند، تا مراسم روضه خوانی در منزل داشته باشند.اما شاید برای عده ای مقدور نباشد از این رو همه می توانند در منزل بنشینند، یا با خانواده یا تک نفر یا در بین جمعی از همسایگان بانو و…(میشه رو بلند گو قرار داد)، و تنها با یک تماس تلفنی روضه برگزار کنند.
کاملا رایگان هست
خودشان در زمان و روز خاصی که شما بگویید، تماس گرفته و 10 دقیقه صحبت و 10 دقیقه روضه می خوانند.

@rozeh_tel_admin
دراeتا
♠️تصاویر پیوست می گردد.

اهمیت روضه‌خوانی‌

💡 مستحبّی که هزار واجب در آن است!

آیت الله بهجت (ره):
🔘 معلوم ‌می‌شود نماز شب مستحبّی است نظیر روضه خوانی، که وقتی در زمان رضاخان - روضه خوانی را - منع کردند، یکی از اصحاب و اطرافیان حاج شیخ عبدالکریم حایری رحمه اللّه به ایشان عرض کرد:
🔹 چیزی نیست، روضه خوانی یک عمل مستحبّ است که پهلَوی آن را منع کرده است.
▫️ حاج شیخ رحمه اللّه فرمود:
🔸 بله مستحبی که هزار واجب در آن است.
▫️ خدا ‌می‌داند که چه قدر احکام واجب و چه چیز‌هایی از حالات، سیره و کلمات سیّد الشّهدا و سایر معصومین علیهم السّلام که در مقدمه ی روضه نقل ‌می‌شود، که - این مطالب - سبب تقویت دین و موجب افزایش ایمان مردم است!

⬅️ در محضر بهجت، جلد اول، نکته 332