امام صادق عليه السلام فرمود:
شگفتم آيد از كسي كه از چهار چيز مي هراسد
چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمي برد بفرموده خداي عز و جل / حسبنا الله و نعم الوكيل / خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبي است زيرا شنيدم خداي جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد: بواسطه نعمت و فضلي كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدي بآنان نرسيد و
شگفتم در كسي كه اندوهناك است چرا پناه نمي برد بفرموده خداي عز و جل: / لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين / زيرا شنيدم خداي عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مومنين را هم چنين ميرهانيم و
در شگفتم از كسي كه حيله اي در باره او بكار رفته چرا بفرموده خداي تعالي پناه نمي برد / و افوض امري الي الله ان الله بصير بالعباد / : كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداي بزرگ و پاك بدنبالش مي فرمايد خداوند او را از بديهايي كه در باره او بحيله انجام داده بودند نگه داشت و
در شگفتم از كسي كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداي تبارك و تعالي( / ما شا الله لا قوه الا بالله / )(آنچه خدا خواست همان است و نيرويي جز به ياري خداوند نيست)زيرا شنيدم خداي عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مي بيني ولي اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد(و كلمه : عسي در اين آيه بمعناي اميد تنها نيست بلكه بمعناي اثبات و تحقق يافتن است).